بیوگرافی یا زندگی نامه بیل کلینتون

ویلیام جفرسون «بیل» کلینتون (زاده شده به نام ویلیام جفرسون بلایت سوم ۱۹ اوت ۱۹۴۶) چهل و دومین رییس جمهور ایالات متحده آمریکا از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ بوده‌است. او که عضو حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا است پیش از انتخاب به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا به مدت ۱۲ سال فرماندار پنجاهم و پنجاه و دوم ایالات جنوبی آرکانزاس را بر عهده داشت. او بعد از فرانکلین روزولت و جان کندی جوانترین شخصی است که به عنوان رئیس جمهور خدمت کرده‌است.
کلینتون سیاستمدار نئو دموکراتی است که مسئول اصلی فلسفه حکومتی «راه سوم» می‌باشد که دو دورهٔ ریاست جمهوری وی از مصداق‌های این فلسفه به حساب می‌آیند. کلینتون رئیس جمهور دورانی بود که طولانی ترین دوره رشد اقتصادی در حال صلح به شمار می‌آمد که بودجهٔ میزان و مازاد کلی را در برداشت. در دورهٔ اول ریاست جمهوری وی، قانون گذاری هاو سیاست‌های اقتصادی متعددی مشاهده شد. دورهٔ دوم ریاست جمهوری وی بیشتر تحت تأثیر رسوایی مونیکا لویینسکی بود. وی نهایتا توسط مجلس سنای ایالات متحده آمریکا تبرئه شد و در دفتر ریاست جمهوری برای تکمیل دوره ریاست جمهوری اش باقی ماند. از دیگر حوادث دوره دوم ریاست جمهوری کلینتون جنگ کوزوو بود.
کلینتون در حالی کاخ سفید را ترک می‌کرد که مردم توسط نظر سنجی‌ها اخلاق و رفتار وی را زیر سوال برده بودند. هر چند، وی رضایت ۶۵ درصد را به دست آورده بود که بالاترین میزان در بین روسای جمهور بعد از جنگ جهانی دوم بود. بعد از ترک دفتر ریاست جمهوری، کلینتون در امور سخنرانی عمومی و فعالیت‌های انسانی مشغول می‌باشد. وی نهاد ویلیام کلینتون را تأسیس کرد تا تبلیغ و پرداختن به مسائل جهانی از جمله رفتار و جلوگیری از بیماری ایدز و گرم شدن زمین را دنبال کند. در سال ۲۰۰۴، وی اتوبیوگرافی شخصی به نام «زندگی من» را منتشر کرد. همسر وی هیلاری رودهام کلینتون در سال ۲۰۰۰ به عنوان سناتور ایالت نیویورک انتخاب شد. کلینتون بنیاد کلینتون رو پایه گذاشت و ریاست آن را بهر عهده دارد.

جوانی و آموزش
ویلیام جفرسون بلایت سوم در شهر هوپ از ایالت آرکانزاس به دنیا آمد. نام او بعد از نام پدرش ویلیام جفرسون بلایت کوچک انتخاب شد. پدر وی که یک فروشنده در حال سفر بود، سه ماه زودتر از تولد پسرش در یک تصادف کشته شد. در سال ۱۹۵۰، مادر وی با شخصی به نام روگان کلینتون که در کار فروش اتومبیل شریک برادرش بود، ازدواج کرد.
تا به چهارده سالگی نرسیده بود، بیلی، نام خانوادگی پدرخوانده اش را برای نام خودش انتخاب نکرده بود. وی همیشه از پدر خوانده اش به عنوان یک قمارباز و الکلی یاد می‌کرد و بارها عنوان کرده که پدر خوانده اش همیشه با مادرش و برادرخوانده اش بدرفتاری می‌کرده‌است.
کلینتون در کودکی به مدرسهٔ کاتولیک سنت جان و ابتدایی رمبل می‌رفت. کلینتون سپس به دبیرستان هات سپرینگ رفت، در جایی که یک دانش آموز فعال و رهبر بود. وی آنجا به ساکسیفون پرداخت و حتی برای مدت کوتاهی تصمیم گرفت در زندگی اش به موسیقی بپردازد. اما همان طور که در «زندگی من» توضیح می‌دهد:
«یک وقتی در شانزده سالگی، تصمیم گرفتم که به عنوان یک مسئول منتخب یک زندگی عمومی داشته باشم. من موسیقی را دوست داشتم و فکر می‌کردم می‌توانم خیلی خوب باشم، اما می‌دانستم هیچ وقت نمی‌توانستم جان کولترین باشم. من به دارو علاقه داشتم و فکر می‌کردم می‌تونم یک دکتر خوب باشم اما می‌دونستم که نمی‌تونستم مایکل دیباکی شوم. ولی می‌دونستم می‌تونم در خدمت عمومی می‌توانم بسیار عالی باشم.»
در سال ۱۹۶۳ دو لحظهٔ بسیار تأثیر گذار در جوانی کلینتون رخ داد که به وی در تصمیم برای خدمت عمومی کمک کردند. اولی دیدار وی از کاخ سفید به عنوان عضو مجلس دانش آموزی کشور و دیدن رئیس جمهور جان کندی بود و دومی سخنرانی بسیار معروف مارتین لوتر کینگ کوچک با نام «من رویایی دارم» بود که کلینتون این سخنرانی را تماما حفظ کرد.

کلینتون مدرک کارشناسی اش را از مدرسهٔ والش وابسته به وزارت خارجه گرفت و برای سناتور فولبرایت کار کرد. وی مشمول بورسیه ای(بورسیه رودس) برای تحصیل در کالج آکسفورد انگلیس شد. وی در دههٔ شصت بازی‌های تیم فوتبال چلسی را می‌دید و به طرفدار این تیم تبدیل شد.
بعد از آکسفورد، کلینتون مدرک وکالتش را در سال ۱۹۷۳ از مدرسهٔ حقوق دانشگاه ییل گرفت. در این مدرسه با دختری به اسم هیلاری رودهام آشنا شد و در سال ۱۹۷۵ با او ازدواج کرد. تنها حاصل این ازدواج دختری به اسم چلسی است که در سال ۱۹۸۰ به دنیا آمد.

فعالیت سیاسی در آرکانزاس
در سال ۱۹۷۴ بعد از یک سال استادی در دانشگاه حقوق آرکانزاس ، وی نامزد مجلس نمایندگان شد که رقیب وی با ۵۲ درصد آرا وی را شکست داد.
بیل کلینتون به عنوان جوان ترین فرماندار از سال ۱۹۳۸ برای فرمانداری ایالت آرکانزاس انتخاب شد.
وی در انتخابات سال ۱۹۸۰ برای فرمانداری شکست خورد. اما طولی نکشید که دو سال بعد دوباره به عنوان فرماندار انتخاب شد و در طول دههٔ پیش رو به اقتصاد ایالت کمک کرد. وی به چهرهٔ مهمی بین نئو دموکرات‌ها، شاخه‌ای حزب دموکرات، تبدیل شد. نو دموکرات‌ها به اصلاحات بهداشتی و کوچک شدن دولت اعتقاد داشتند که مورد حمایت دموکرات‌ها و جمهوری خواه‌ها بود.

رقابت و فعالیت انتخاباتی برای نامزدی
در سال ۱۹۸۷ گمانه زنی‌های رسانه‌ای از شانس کلینتون برای رقابت با آقای کومو فرماندار وقت ایالت نیویورک برای کاندیداتوری ریاست جمهوری حزب دموکرات خبر دادند. وی تا سال ۱۹۹۲ خود را به عنوان عضو برجسته و پیشروی جناح نو دموکرات‌ها در حزب دموکرات معرفی کرد.

انتخابات ریاست جمهوری
کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا سال ۱۹۹۲ پیروز شد (۴۳٫۰ درصد) در مقابل رقیب جمهوری خواهش رئیس جمهور وقت جورج هربرت واکر بوش و (۳۷٫۴ درصد) و رقیب ملیاردر و پوپولیست راس پروت که به عنوان نامزد مستقل رقابت می‌کرد. دلیل شکست رئیس جمهور وقت جورج اچ بوش کاهش حمایت و تایید مردم به ۴۰ درصد بود.
انتخاب کلینتون به اقامت ۱۲ سالهٔ پی در پی و اقامت ۲۰ سال از ۲۴ سال گذشته روسای جمهوری آمریکا از حزب جمهوریخواه ایالات متحده آمریکا در کاخ سفید پایان داد.

ریاست جمهوری
به محض در اختیار گرفتن پست ریاست جمهوری کلینتون قانونی را امضا کرد که به موجب آن کارفرمایان را مجبور می‌کرد به کارمندان خود اجازه بدهند برای حاملگی یا وضعیت پزشکی جدی مرخصی بدون حقوق بدهند. در حالی که این اقدام یک اقدام مردم پسند بود وی تلاشش را برای عملی کردن یکی دیگر از قول‌هایی که در تبلیغات انتخاباتی داده بود آغاز کرد. بیل کلینتون به همجنس گرایان مرد و زن اجازه داد که بتوانند در نیروهای نظامی آمریکا خدمت کنند. هر چند این اقدام انتقادات زیادی از جبهه‌های راست و چپ به بار آورد. در نهایت کنگره ایالات متحده آمریکا با سیاست «نپرس، نگو»، قانون را به اجرا درآورد. به این ترتیب همجنسگرایان آمریکایی می‌توانستند تا زمانی که علایق جنسی شان مخفی است در ارتش مشغول به خدمت باشند.
مورد دیگری که کلینتون به آن پرداخت تجارت آزاد بود. کلینتون از توافقنامهٔ تجارت آزاد آمریکای شمالی(نفتا) حمایت می‌کرد و برای به دست آوردن حمایت جمهوری خواهان و دموکرات‌ها با آنان مذاکره کرد. این توافقنامه مخالفانی در دو اردوگاه جمهوری خواه و دمکرات داشت اما در نهایت توافقنامه تایید شد.
کلینتون همچنین قانونی را تصویت کرد که به موجب آن خریدار برای خرید اسلحهٔ دستی می‌بایست پنج روز صبر کرد.
کلینتون همین طور قانون مالی ای را تصویب کرد که به خانواده‌های با کلاس متوسط و فرزندان مستقل امکان را می‌داد تا به فراخور شرایط خاص مورد نظر مقداری از مالیات بر درآمد پس بگیرند.